شرکت در مهماني اشرافي و اعتراض امام
هنگامي که عثمان ابن حنيف بر بصره حکومت مي راند به امير مؤمنان علي عليه السلام خبر دادند که او به يک مهماني طبقاتي که مخصوص اشراف بوده و افراد کم درآمد در آن شرکت نداشته، حضور يافته است. امام عليه السلام با اين که شرکت در اين مهماني ها را گناه شخصي نمي داند اما از ديدگاه بصير و نافذ آن حضرت، اين نوع مهماني و ضيافت ها براي واليان و حاکمان اسلامي بس مضر و خطرناک است؛ زيرا حضور در اين سفره ها و مهماني ها که به نام وليمه، عقيقه، عزاداري و غيره تشکيل مي يابد که مخصوص اشراف و سران و احياناً فرصت طلب هاي جامعه در آن حضور مي يابند، سبب جدايي توده مردم از حاکمان و انحراف ارزش ها از مسير خود و ناخواسته آنچه نبايد واقع شود، سرانجام خواهد شد. از اين رو امام المتقين عليه السلام که خود ميزان الاعمال و صراط المستقيم و عِدل القرآن الکريم است به محض اطلاع از اين خبر، طي نامه اي طولاني، حاکم خود در بصره (عثمان بن حنيف) را سخت مورد نکوهش قرار داد و او را به انحراف از راه مستقيم حاکمان عدل خوانده و وي را به بازگشت به حق و ترک چنين جلسات و ضيافت ها فراخواند تا درسي باشد براي همه واليان و حاکمان که مدعي ادامه دهندگان راه علي عليه السلام هستند.[1] .