شيخ طوسي، عبداللَّه بن وهب را از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام به شمار آورده و مي نويسد: اما وي از دوستي علي عليه السلام دست برداشت و از سران خوارج شد و مورد لعن و نفرين قرار گرفت.[1] .
رجال طوسي، ص 52، ش 96. (شرح حال او را در همين تأليف در مواردي که از جنگ نهروان سخن به ميان آمده، ملاحظه نماييد).