در آخرين نفس و پيام به اميرالمؤمنين
وي اين سخنان را گفت و جان به جان آفرين تسليم کرد و از دنيا رفت. «اسود بن قيس» به محضرِ امام عليه السلام آمد و داستان وي را عرض کرد، حضرت فرمود: «رحمه اللَّه، جاهَدَ معنا عدوَّنا في الحياة و نصح لنا في الوفاة؛ رحمت خدا بر او باد، وي در حال حيات همراه ما جنگيد و هنگام وفات ناصح و خيرخواه ما بود.»[2] .
او در آخرين لحظات عمر خود خطاب به «اسود بن قيس» چنين گفت: تو را به تقواي الهي وصيت مي کنم و اين که خيرخواه علي عليه السلام باشي و با پيمان شکنان وي بجنگي تا حق ظاهر شود و يا به خدا ملحق گردي. سلام مرا به حضرت برسان و بگو جنگ کن و در ميدان مبارزه پيش روي کن تا معرکه نبرد را پشت سر قرار دهي؛ زيرا هرکس بجنگد و معرکه قتال پشت سرش باشد، پيروزي براي او است.[1] .