ماجراي حكميت











ماجراي حکميت



علي عليه السلام در جريان عزيمت حکمين به سوي دومة الجندل، چهار صد مرد جنگي را براي تأمين امنيت ابو موسي اشعري داور عراق با وي اعزام نمود و امارت وفرماندهي اين جماعت را به شريح بن هاني همداني سپرد. معاويه هم عمرو عاص را با چهار صد نفر گسيل داشت و اين دو گروه چهار صد نفري دو داور يعني ابو موسي و عمروعاص را به حال خود گذاشتند تا تصميم بگيرند. متأسفانه ابو موسي از ابتداي امر در فکر توطئه بر ضد اميرالمؤمنين عليه السلام بود و قصد داشت «عبداللَّه بن عمر» را خليفه کند،[1] ولي او با حيله عمروعاص به آرزوي خود نرسيد و تنها اين خيانت را به عالم اسلام و مسلمانان کرد که اميرالمؤمنين را در داوري احمقانه خود از خلافت خلع کرد و عمروعاص، معاويه را به جاي آن که از حکومت شام عزل نمايد، با حيله و تزوير تثبيت نمود.







  1. وقعة صفين، ص 533؛ شرح ابن ابي الحديد، ج 2، ص 242.