عبداللَّه بن صفوان بن اميه











عبداللَّه بن صفوان بن اميه



کنيه اش «ابو صفوان ملکي» و اسم مادرش «برزه بنت مسعود» است که در زمان پيامبر صلي الله عليه و آله به دنيا آمد و پيامبر خدا صلي الله عليه و آله را درک کرد و از اشراف قريش بوده و در سال 73 از دنيا رفته است.[1] .

اين صحابي رسول خدا صلي الله عليه و آله، از اصحاب اميرالمؤمنين علي عليه السلام به شمار مي آيد.[2] .







  1. تهذيب التهذيب، ج 4، ص 346.
  2. رجال طوسي، ص 53، ش 104.