وفات عبداللَّه
هنگامي که او از دنيا رفت، جمعيت بسيار زيادي در تشييع و تدفين او حاضر بودند، ابان بن عثمان که از طرف عبدالملک مروان والي مدينه بود، چنان از مرگ عبداللَّه اندوهگين بود که از ابتداي تشييع جنازه و غسل و کفن همراه جنازه بود و خود بر او نماز خواند و شخصاً تابوت را روي شانه گرفت تا در بقيع به خاک سپرده شد و در غم فقدان او اشک مي ريخت و هنگام دفن او گفت: «کنت واللَّه خيراً، لا شرَّ فيک و کنت و اللَّه شريفاً و اصلاً و برّاً؛ اي عبداللَّه، تو خير محض بودي و شري در تو نبود، به خدا سوگند تو شريف و همواره در ارتباط با بستگان و نيز نيکوکار بودي.»[1] .
عبداللَّه در سال 80 هجري در سال عام الحجاف (سالي که سيل مهيبي آمد و بسياري از دام ها و مزارع را از بين برد و عده اي هلاک شدند) از دنيا رفت.