در آخرين نفس ها
نخست تو را به پرهيزگاري و تقواي الهي سفارش مي کنم و سپس تو را به خيرخواهي اميرالمؤمنين و اين که همراه با او بجنگي تا حق آشکار و پيروز شود يا تو به خداوند ملحق شوي. توصيه مي نمايم، اي اسود بن طهمان، سلام مرا هم به اميرالمؤمنين عليه السلام ابلاغ کن و به او بگو: در اين معرکه چندان نبرد کن تا آنها را پشت سرت بگذاري و هر کسي شب را به صبح آورد و معرکه و آوردگاه پشت سرش باشد پيروز خواهد بود.[1] . عبداللَّه اين را گفت و چيزي نگذشت که جان به جان آفرين تسليم نمود. اسود بن طهمان نزد علي آمد و پيام عبداللَّه را به آن حضرت عرض کرد، امام عليه السلام فرمود: «رحمه اللَّه، جاهَدَ معنا عدوَّنا في الحياة، و نصح لنا في الوافاة؛ خداوند عبداللَّه بن بديل را رحمت کند، تا هنگامي که زنده بود همراه ما با دشمن ما جنگ و جهاد کرد و هنگام مرگ هم براي ما خيرخواهي نمود.[2] .
ابن بديل در آخرين لحظات عمر شريف خود خطاب به اسود بن طمهان - که خواهان پند و اندرز بود - چنين گفت: