عبدالعزيز بن حارث جعفي
هنگامي که سپاه معاويه تعدادي از ياران امام را محاصره کرد و مانع رسيدن آب به آنان شد، امام ندا داد: آيا کسي هست که جانش را در راه خدا فدا کند؟ در پاسخ عبدالعزيز اعلام آمادگي کرد. امام بعد از خواندن شعري فرمود: اي اباحارث! - خداوند ارکان تو را محکم گرداند - به اهل شام حمله کن تا به گروه گرفتار نزيک شوي. به آنان سلام مرا برسان و بگو: مرتباً تکبير و تهليل بگويند و ما هم از اين طرف تکبير و تهليل مي گوييم. شما از آن طرف حمله کنيد، ما هم از اين طرف حمله خواهيم کرد تا خطر رفع شود. عبدالعزيز آن گاه بر سپاه دشمن تاخت و خود را به محاصره شدگان رساند و امام علي عليه السلام و يارانش نيز از سوي ديگر به شاميان تاختند و به پيروزي قطعي دست يافتند؛ امام عليه السلام اين پيروزي را به نام «عبدالعزيز بن جعفي» اعلام کرد.[1] .
«عبدالعزيز بن حارث» از قبيله جُعف و از اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام بود که در جنگ صفّين از وي رشادت و دلاوري هايي به يادگار مانده است.