تشويق حاكم حمص به بيعت با علي











تشويق حاکم حمص به بيعت با علي



طي جلسه اي «شرحبيل» حاکم حمص نظر معاويه را در پيوستن به او و مخالفت با علي عليه السلام جويا شد، عبدالرحمن بن غنم که جزو دعوت شدگان بود، از جا برخاست و گفت: «اي شرحبيل، از زماني که به اين سرزمين آمده اي، خداوند همواره بر خير و نيکي تو افزوده است و قطعاً اين خير منقطع نمي شود مادامي که مردم شکرگزار تو باشند و نيز بدان «و لا يُغيّر ما بقومٍ حتّي يُغيّروا ما بأنفسهم؛[1] خداوند، حال هيچ قومي را دگرگون نخواهد کرد تا زماني که آن قوم [خود] حالشان را تغيير دهند» اکنون اين جمع از طرف معاويه به تو گزارش داده اند که عثمان کشته شده و علي قاتلش است. اي شرحبيل اگر اينها راست بگويند و «علي بن ابي طالب» قاتل عثمان باشد! چون مهاجران و انصار که حاکمان مردمند با علي بيعت نموده اند، پس ما هم بايد با علي بيعت کنيم و به نامه و گزارش معاويه اعتنا نکنيم و اگر دروغ مي گويند و علي قاتل عثمان نيست، پس چرا معاويه اين خبر دروغ را پذيرفته و آن را به علي نسبت مي دهد. اي شرحبيل! خودت و قومت را به هلاکت نينداز.»

اما خيرخواهي عبدالرحمان در شرحبيل اثر نگذاشت و او نه تنها با اميرمؤمنان عليه السلام بيعت نکرد. بلکه با تشويق بستگانش که از شام آمده بودند، عازم شام شد و مورد اکرام معاويه قرار گرفت و به معاويه گفت که نبايد با علي بيعت کني و گرنه من خودم با تو مي جنگم....[2] .







  1. اقتباس از سوره رعد 13، آيه 11.
  2. ر. ک: وقعة صفّين، ص 47 - 45.