عبدالرحمن بن عبد ربه (ابو زينب بن عوف انصاري)
از همين وصفِ «خزرجي» که براي عبدالرحمن آمده، اين احتمال قوت مي گيرد که اين شخصيت همان عبدالرحمن بن عبدربه انصاري باشد که ابن اثير درباره او از اصبغ بن نباته روايت مي کند که گفت: اميرالمؤمنين عليه السلام در يکي از روزها در عصر حکومت و خلافتش مردم را در حياط بزرگ مسجد کوفه به خدا سوگند داد که هر کسي خطبه رسول خدا صلي الله عليه و آله را در روز غدير شنيده است، برخيزد و شهادت دهد و فقط کساني برخيزند که اين خطبه را مستقيماً و بدون واسطه از زبانِ حضرت صلي الله عليه و آله شنيده اند. در اين ميان عده اي بين ده تا بيست نفر از جمله عبدالرحمن بن عبدربه انصاري برخاستند و شهادت دادند.[2] . به نقل طبري و نصر بن مزاحم، عبدالرحمن در جنگ صفين و در رکاب اميرالمؤمنين علي عليه السلام به شهادت رسيد.[3] .
«عبدالرحمن بن عبد ربه» از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام و نيز از اصحاب خزرجيِ حضرت سيدالشهدا عليه السلام به شمار آمده است.[1] .