قتل ابن حسان به دستور معاويه
معاويه پرسيد: حال نظرت راجع به عثمان - خليفه سوم - چيست؟ وي گفت: آري، عثمان، اول کسي بود که در اسلام باب ظلم را گشود و ابواب حق را مسدود کرد. با اين سخنان، معاويه خشمناک شد و او را تهديد به مرگ کرد و به زياد بن ابيه نوشت: عبدالرحمن از همه محکوماني که نزد من فرستاده بودي، خطرناک تر است، لذا او را نزد خودت فرستادم تا به بدترين وضع او را مجازات کني و به قتل برساني. زياد دستور داد او را به «قُسُّ الناطف»[2] بردند و در گوري که قبلاً آماده کرده بودند، زنده زنده زير خاک ها دفن کردند. بدين ترتيب وي در سال 51 هجري به اين صورت دلخراش به شهادت رسيد.[3] .
«عبدالرحمن بن حسان» نيز يکي از ياران حجر بود که در راه توهين به امام ايستادگي کرد و به همراه ديگران دستگير و به جانب شام فرستاده شد تا خود معاويه درباره آنان تصميم بگيرد. هنگامي که او را در مجلس معاويه حاضر کردند،[1] معاويه گفت: نظرت درباره علي چيست؟ عبدالرحمن گفت: شهادت مي دهم که علي عليه السلام هميشه و بسيار به ياد خدا بود، به حق و حقيقت امر مي کرد و قائم به قسط و عدالت بود و مردم خطاکار را مي بخشيد.