ولي
اطلاق کلمه ي، «ولي» به معني دوست مبتني است بر اين آيه ي شريفه: «انما وليکم الله و رسوله و الذين آمنوالذين يقيمون الصلوة و يؤتون الزکوة و هم راکعون؛[1] همانا ولي شما خدا و رسول اوست و کساني که ايمان آوردند؛ آنان که نماز برپا مي دارند، زکات مي پردازند در حالي که مشغول رکوع هستند». مفسران اتفاق کرده اند که اين آيه در وقتي نازل شد که هنگامي که حضرت در حال رکوع بودند انگشتري خود را به سائلي بخشيدند.[2] . آنچه علي داد در رکوع فزون بود و نيز از پيغمبر اکرم (ص) روايت شده که فرمود: ان عليا مني و انا منه و هوولي کل مؤمن بعدي، همانا علي از من و من از علي هستم و او پس از من ولي هر مؤمن است.[4] .
علي ولي صاحب ذوالفقار
وصي نبي رحمت کردگار
زآنچه به عمري بداد حاتم طائي[3] .