بيضة البلد
و مي گويند حضرت علي (ع) خود اين تعبير را براي خود به کار برده و فرموده اند: «انا بيضة البلد»[2] هنگامي که عمروبن عبدود به دست آن حضرت کشته شد دخترش عمره او را چنين مرثيه گفت: لو کان قاتل عمر و غير قاتله بکيته ما اقام الروح في جسدي لکن قاتله من لا يعاب به و کان يدعي قديما بيضة البلد[3] . اگر عمرو را شخص ديگري غير از علي (ع) کشته بود تا هنگامي که جان در تن دارم بر او مي گريستم، ولي کشنده ي او کسي است که بر او خرده نتوان گرفت و از ديرزمان او را «بيضة البلد» خوانده اند.
بيضه در لغت به معني تخم مرغ است و چون تخم مرغ اصل و منشأ پديد آمدن مرغ است، «بيضة البلد» به کسي اطلاق مي شود که در شهر شاخص باشد و قوام و کيان کشور به او بستگي داشته باشد؛ همچون «بيضة الاسلام» در عربي بيضه براي قسمت بالايي قبه ها و صومعه ها به کار مي رود و مي گويند «بيضه القبة» و «بيضة الصومعة».[1] .