اصل تقسيم کار در خانواده
بايد جايگاه زن و مرد تعريف شود، روشن گردد که محيط و مکان فعاليّت زنان کجا و مردان در کجاست؟ اگر به «اصل تقسيم کار» توجّه کارشناسانه صورت گيرد و مرد و زن در جايگاه يکديگر تزاحم ايجاد نکنند و هر کدام به وظيفه خود عمل کنند خانواده رو به رشد و کمال رفته و کودکان در چنين کانون گرمي تربيت مي شوند. حضرت زهراعليها السلام در اين رابطه فرمود: يکي از عوامل شادابي و تکامل خانواده ها تعيين حدود مسئوليت افراد در خانوادهاست. با تقسيم کار، عدالت اجتماعي در محيط کوچک خانواده سعادت مي آفريند و زن را از دخالت در اموري که سزاوار نيست باز مي دارد. امام باقرعليه السلام فرمود: «حضرت فاطمه عليها السلام کارهاي منزل را با حضرت علي عليه السلام اينگونه تقسيم کرد که: خمير کردن آرد، و نان پختن، و تميز کردن خانه و جارو زدن خانه، به عهده فاطمه باشد. و کارهاي بيرون منزل از قبيل، جمع آوري هيزم و تهيّه موادّ اوّليه غذايي را علي عليه السلام انجام دهد.» امام صادق عليه السلام فرمود: اين تقسيم کار با رهنمود رسول خداصلي الله عليه وآله وسلم انجام گرفت. آنگاه که رسول خداصلي الله عليه وآله وسلم فرمود: کارهاي داخل منزل را فاطمه عليها السلام و کارهاي بيرون منزل را علي عليه السلام انجام دهد، حضرت زهراعليها السلام با خوشحالي فرمود: فَلا يَعلَمُ ما داخَلَنِي مِنَ السُّرُورِ اِلاَّاللَّهُ بِاِکفَائِي رَسُولُ اللَّهِ تَحَمُّلَ رِقابِ الرِّجالِ[1] . «جز خدا کسي نمي داند که از اين تقسيم کار تا چه اندازه خوشحال شدم، زيرا رسول خدا مرا از انجام کارهايي که مربوط به مردان است، بازداشت.»[2] . امام علي عليه السلام نيز در رهنمودي نوراني به امام حسن مجتبي عليه السلام نسبت به اصل تقسيم کار در خانواده فرمود: وَاجْعَلْ لِکُلِّ إِنْسَانٍ مِنْ خَدَمِکَ عَمَلاً تَأْخُذُهُ بِهِ، فَإِنَّهُ أَحْرَي أَلَّا يَتَوَاکَلُوا فِي خِدْمَتِکَ. «کار هر کدام از خدمتکارانت را معيّن کن که او را در برابر آن کار مسئول بداني، که تقسيم درست کار سبب مي شود کارها را به يکديگر وا نگذارند، و در خدمت سُستي نکنند.»
يکي ديگر از ويژگي هاي مديريت خانواده در اسلام، اصل «تقسيم کار» است
ب: عن سيف عن نجم عن أبي جعفرعليه السلام قال... ج: عن جعفربن محمّد عن أبيه: قال... د: عبداللَّه بن جعفر في قرب الاسناد عن السندي بن محمدعن أبي البختري عن ابي عبداللَّه عن أبيه عليهم السلام قال... 2- بحارالانوار ج43 ص81 و31: علامه مجلسي (متوفاي 1110 هجري) 3- وسائل الشيعة ج14 ص123: شيخ حر عاملي (متوفاي 1104 هجري) 4- قرب الاسناد ص 25 حديث 170: حميري (متوفاي 290 هجري) 5 - کتاب عوالم ج 11 ص 217: علامه بحراني اصفهاني 6- رياحين الشريعة ج 1 ص 193: علامه محلاّتي 7- تفسيرالبرهان ج 1 ص 282: علامه بحراني اصفهاني 8 - لئالي الاخبار ج 1 ص 83: سيوطي (متوفاي 911 هجري) 9- کوکب الدرّي ج 1 ص 151: علامه حائري مازندراني.