نامه 14 نهج البلاغه
الاخلاق الانسانية في الحرب لَا تُقَاتِلُوهُمْ حَتَّي يَبْدَؤُوکُمْ، فَإِنَّکُمْ بِحَمْدِ اللَّهِ عَلَي حُجَّةٍ، وَتَرْکُکُمْ إِيَّاهُمْ حَتَّي يَبْدَؤُوکُمْ حُجَّةٌ أُخْرَي لَکُمْ عَلَيْهِمْ. فَإِذَا کَانَتِ الْهَزِيمَةُ بِإِذْنِ اللَّهِ فَلَا تَقْتُلُوا مُدْبِراً، وَلَا تُصِيبُوا مُعْوِراً، وَلَا تُجْهِزُوا عَلَي جَرِيحٍ. وَلَا تَهِيجُوا النِّسَاءَ بِأَذًي، وَإِنْ شَتَمْنَ أَعْرَاضَکُمْ، وَسَبَبْنَ أُمَرَاءَکُمْ، فَإِنَّهُنَّ ضَعِيفَاتُ الْقُوَي وَالْأَنْفُسِ وَالْعُقُولِ؛ إِنْ کُنَّا لَنُؤْمَرُ بِالْکَفِّ عَنْهُنَّ وَإِنَّهُنَّ لَمُشْرِکَاتٌ؛ وَإِنْ کَانَ الرَّجُلُ لَيَتَنَاوَلُ الْمَرْأَةَ فِي الْجَاهِلِيَّةِ بِالْفَهْرِ أَوِ الْهِرَاوَةِ فَيُعَيَّرُ بِهَا وَعَقِبُهُ مِنْ بَعْدِهِ. ترجمه: نامه 14 (دستور العمل امام پيش از رويارويي دشمن در صفّين) رعايت اصول انساني در جنگ با دشمن جنگ را آغاز نکنيد تا آنها شروع کنند، زيرا سپاس خداوندي را که حجّت با شماست، و آغازگر جنگ نبودن، تا آن که دشمن بجنگ روي آورد، حجّت ديگر بر حقّانيت شما خواهد بود، اگر به اذن خدا شکست خوردند و گريختند، آن کس را که پُشت کرده مکشيد، و آن را که دفاع نمي تواند آسيب نرسانيد، و مجروحان را نکشيد. زنان را با آزار دادن تحريک نکنيد هرچند آبروي شما را بريزند، يا اميران شما را دشنام دهند، که آنان در نيروي بدني و رواني و انديشه کم توانند، در روزگاري که زنان مشرک بودند مأمور بوديم دست از آزارشان برداريم، و در جاهليّت اگر مردي با سنگ يا چوب دستي به زني حمله مي کرد، او و فرزندانش را سرزنش مي کردند.
(لعسکره قبل لقاء العدو بصفّين)