اعزام هيئت هاي مذاکره به سوي معاويه
هيئت اعزامي امام عليه السلام با معاويه گفتگو کردند و از پيامدهاي خطرناک جنگ هشدار دادند. امّا هرچه گفتند و اصرار ورزيدند فايده اي نبخشيد و معاويه آخرين سخن خود را چنين گفت: اِنْصَرِفُوا مِنْ عِنْدِي فَلَيْسَ بَيْنِي وَ بَيْنَکُمْ اِلاَّ الْسَّيْفُ «از نزد من بيرون برويد که هيچ پاسخي جز شمشير پيش من نخواهيد داشت.» به هنگام بازگشت، شبث بن ربيع به معاويه گفت: آيا ما را با شمشير تهديد مي کني؟ بخدا سوگند ما همان شمشير را به سويت حواله خواهيم کرد. هيئت اعزامي جريان را به اطلاع اميرالمؤمنين عليه السلام رساندند و گفتند اصرار معاويه در اين است که شمشير در ميان ما و شما حکومت کند.[1] . چون ماه محرم سال شصت و هفت فرا رسيد با موافقت طرفين جنگ تا آخر ماه به تأخير افتاد. اميرالمؤمنين علي عليه السلام از اين فرصت مناسب استفاده کرد و از پا ننشست و بارها از جانب خود جهت اصلاح امور مسلمين و ايجاد اتّحاد، بسوي معاويه نمايندگاني فرستاد و نامه ها نوشت و در آن از حقانيّت خود سخن گفت و حجّت را بر آنها تمام کرد، امّا معاويه تسليم نشد.
امام عليه السلام بشير بن عمرو، سعيد بن قيس، شبث بن ربيع را خواست و به آنها فرمود از جانب من پيش اين مرد (معاويه) برويد و او را به طاعت خداوند و اتّحاد دعوت کنيد تا دست از خونريزي بکشد و از حق پيروي کند.