تلاش براي بدست آوردن موقعيّت برتر
و چون موقعيّت برتر را بدست آوردند مغرور بودند، امام گروهي را براي مذاکره فرستاد. فرستادگان پيام امام عليه السلام را رساندند، و معاويه پس از مشاوره با افراد، نظر نهائي خود را چنين اظهار داشت. همانگونه که شما عثمان بن عفّان را از آب منع کرديد، ما نيز به شما اب نخواهيم داد، تا از تشنگي هلاک شويد.[1] . فرستادگان به حضور امام عليه السلام بازگشتند و سخنان معاويه را به امام رساندند. امام علي عليه السلام ديد که معاويه از هرگونه مذاکره و حلّ مسئله آب اجتناب مي ورزد. در يک سخنراني آتشين به فرماندهان لشگر خود چنين فرمود: قَدْ اِسْتَطْعَمُوکُم الْقِتالَ فَاَقِرُّوا عَلي مَذَلَّةِ وَ تَاْخِيرِ مَلَحَّةِ اَوْ رَوُّوا الْسُيُوفَ مِنَ الدِّماءِ تَرْوَوْا مِنَ الْماءِ فَالْمَوْتُ فِي حَياتِکُمْ مَقْهُورِينَ وَ الْحَياةُ فِي مَوتِکُمْ قاهِرِينَ اَلا وَ اِنَّ مُعاوِيَةَ قادلُمَّةً مِنَ الْغُواةِ وَ عَمَّسَ عَلَيْهِمُ الْخَبَرَ حَتَّي جَعَلُوا نُحُورَهُمْ اَغْراضَ الْمَنِيَّةِ.[2] . «لشگر معاويه (با تصرف شريعه فرات و منع شما از برداشتن آب) رسماً به شما اعلام جنگ داده است يا بر ذلّت و خواري اقرار کنيد و يا شمشيرهايتان را از خون دشمن سيراب نموده و خود از آب سيراب شوديد. مرگ با عزّت و شرف بهتر است از زندگاني با ذلّت و خواري. آگاه باشيد که معاويه عده اي از گمراهان و فريب خوردگان را به کارزار آورده؛ که آنها از روي ناداني سينه و گلوگاه خويش را آماج تيرهاي مرگبار قرار داده اند.»
در آستانه جنگ صفّين لشگريان معاويه زودتر وارد صحراي صفّين شده و رودخانه «فرات» را در اختيار خود گرفتند و خواستند سپاه امام را در محاصره اقتصادي آب قرار دهند