اصل غافل گيري، در جنگ با يهوديان بني النّضير
و دست به ترور ناموفّق زدند و عمروبن جحّاش مي خواست از پشت بام سنگ بزرگي بر پيامبر فرود آورد که خدا آن حضرت را نجات داد. مسلمانان براي جنگ با يهوديان آماده شدند، و قبيله بني النّضير را محاصره کردند. وقتي خيمه رسول خدا را در منطقه نظامي برپا مي کردند، ناگاه تيري به خيمه رسيد، حضرت دستور دادند که خيمه را پائين تر نصب کنند، اصحاب متوجّه شدند که امام علي عليه السلام در ميان آنها نيست، به رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم گفتند که علي غائب است، فرمود: مشغول کاري است که به نفع شماست. چند لحظه بعد علي عليه السلام با سرِبريده يک يهودي مهاجم از راه رسيد. علّت را پرسيدند. حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام جواب داد: وقتي تير به خيمه رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم رسيد، فوراً اطراف را بازرسي کردم، اين يهوديِ تيرانداز را با 9 نفر ديدم که با شمشيرهاي کشيده، مخفيانه به سوي ما مي آمدند، آنها را دور زدم و با شتاب خود را به تيرانداز رسانده او را کشتم، با اين حمله سريع و غافلگير کننده بقيّه افراد گريختند.[1] .
وقتي يهوديان بني النّضير پيمان خود را با رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم شکستند