الگوسازي و ارائه سمبل هاي مقاومت
از اين رو بايد کارگر نمونه، کارمند نمونه، استاد نمونه، سرباز نمونه و فرمانده نمونه را شناسائي و معرّفي نمود تا جامعه نمونه شکل گيرد. رعايت اين اصل در آموزش ها، از نظر روانشناسي تربيتي، آثار چشم گيري دارد که امروزه روانشناسان اجتماعي با تجربه هاي فراوان به آن رسيده اند، جاي شگفتي است که به اين واقعيّت ها در نهج البلاغه، و در سخنان حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام در چهارده قرن گذشته اشاره شده است. امام علي عليه السلام در سفارش به آمادگي براي جهاد و شهادت، و تحمّل مشکلات جنگ، ناگهان به سراغ الگوي کامل مبارزه و جهاد مي رود و مي فرمايد: وَلَقَدْ کُنَّا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلي الله عليه وآله وسلم نَقْتُلُ آبَاءَنَا وَأَبْنَاءَنَا وَإِخْوَانَنَا وَأَعْمَامَنَا: مَا يَزِيدُنَا ذلِکَ إِلَّا إِيمَاناً وَتَسْلِيماً، وَمُضِيّاً عَلَي اللَّقَمِ، وَصَبْراً عَلَي مَضَضِ الْأَلَمِ، وَجِدّاً في جِهَادِ الْعَدُوِّ «در رکاب پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم با پدران و فرزندان و برادران و عموهاي خودمي جنگيديم و اين جنگ و پيکار همواره بر ايمان و تسليم ما مي افزود، و ما را در پيمودن راه حق، و صبر بر ناراحتي هاي فراوان، و جهاد و کوشش مداوم عليه دشمن، ثابت قدم تر مي ساخت.»[1] .
در تعاليم اجتماعي و آموزش هاي حساب شده رزمي و نظامي، و سوق دادن نيروهاي مسلّح و مردم مبارز و جهادگر به سوي ارزش هاي والاي جهاد و شهادت است، به معرّفي الگوهاي کامل و بي مانند نياز است تا آموزش ها و تربيت ها هم از نظر تئوري و هم از نظر عملي و تجسّمي تحقّق پذيرد.