اعتراض به تحريف در احکام حجّ

مروان بن حکم مي گويد:

در ميان راه مکّه و مدينه شاهد برخورد علي عليه السلام و خليفه سوم بودم.

خليفه سوم از انجام عمره در ماه هاي حج نهي مي کرد (يا جمع ميان عمره و تمتّع را).

وقتي علي عليه السلام چنين ديد گفت:

من به هر دوي آنها مُحرم مي شوم و بعد تلبيه به نيّت هردو گفت.

خليفه سوم به حضرت اعتراض کرده و گفت:

آيا در حالي که من از چيزي نهي مي کنم تو آن را انجام مي دهي؟

امام علي عليه السلام فرمود:

من سنّت پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم را به خاطر هيچ کس رها نمي کنم.[1] .

خليفه سوم انتظار آن را داشت که هيچ کس وي را مورد اشکال قرار ندهد.

وي اباذر را از دادن فتوا منع مي کرد، و او نيز مي گفت:

اگر تيغ را بر گلويش بگذارند، نقل چيزي که از رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم شنيده ترک نخواهد کرد.

بسياري از صحابه و تابعين معترض عراق، به شام تبعيد شدند، مخالفت آنان با سخن «سعيد ابن عاص اموي» (حاکم کوفه) بود که گفته بود:

باغات عراق، بستان بني اميّه است.[2] .