عفو و هشدار
فراريان را تعقيب نکرد و اسيران را آزاد کرد، گرچه لازم بود به دشمن شکست خورده هشدار هم داده شود، تا دوباره به فکر شورش و تجاوز نيفتد، براي همين جهت، به مردم بصره نوشت: وَقَدْ کَانَ مِنِ انْتِشَارِ حَبْلِکُمْ وَشِقَاقِکُمْ مَا لَمْ تَغْبَوْا عَنْهُ، فَعَفَوْتُ عَنْ مُجْرِمِکُمْ، وَرَفَعْتُ السَّيْفَ عَنْ مُدْبِرِکُمْ، وَقَبِلْتُ مِنْ مُقْبِلِکُمْ. فَإِنْ خَطَتْ بِکُمُ الْأُمُورُ الْمُرْدِيَةُ، وَسَفَهُ الْآرَاءِ الْجَائِرَةِ، إِلَي مُنَابَذَتِي وَخِلَافِي، فَها أَنَذَا قَدْ قَرَّبْتُ جِيَادِي، وَرَحَلْتُ رِکَابِي، وَلَئِنْ أَلْجَأْتُمُونِي إِلَي الْمَسِيرِ إِلَيْکُمْ لَأُوقِعَنَّ بِکُمْ وَقْعَةً لَا يَکُونُ يَوْمُ الْجَمَلِ إِلَيْهَا إِلَّا کَلَعْقَةِ لَاعِقٍ؛ مَعَ أَنِّي عَارِفٌ لِذِي الطَّاعَةِ مِنْکُمْ فَضْلَهُ، وَلِذِي النَّصِيحَةِ حَقَّهُ، غَيْرُ مُتَجَاوِزٍ مُتَّهَماً إِلَي بَرِيٍّ، وَلَا نَاکِثاً إِلَي وَفِيٍّ.
پس از جنگ جمل، حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام به مردم بصره عفو عمومي داد، و جان و مال و نواميس آنان راحفظ کرد، و زندگي عادي در شهر آغاز گرديد.