فرستادن فرزندان خويش به ميدان جنگ











فرستادن فرزندان خويش به ميدان جنگ



سيره و روش رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم اين بود که در ميدان جنگ با ايثارگري، خويشاوندان و عزيزان خود را به خطّ مقدّم جنگ مي فرستاد.

حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام نيز فرزندان خود را به خطّ مقدّم پيکار مي فرستاد.

فرماندهي خط شکنها را در جنگ جمل به دست پسرش محمّد حنفيّه داد و چون او نتوانست، امام حسن عليه السلام را فرماندهي داد.

در ميدان صفّين امام حسن عليه السلام و امام حسين عليه السلام بارها در دل خطرها پيش مي رفتند و خطّ مهاجمان را مي شکستند، که اين نوع ايثارگري ها در تقويت روحيّه فرماندهان و سربازان نقش بسيار سازنده اي داشت.

روزي از سپاه معاويّه شخصي به نام «زبرقان» به ميدان آمد و هماورد طلبيد،

امام علي عليه السلام امام حسين عليه السلام را به ميدان فرستاد، وقتي رو در روي هم ايستادند، آن شخص امام حسين عليه السلام را شناخت و شمشير را غلاف کرد و گفت:

از پيامبر اسلام صلي الله عليه وآله وسلم شنيدم که:

حُسِيْنُ مِنّي و أنَا مِنْ حُسَيْنْ

وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْن سَيِّدا شَبابَ أهْلِ الْجَنَّة

(حسين از من و من از حسين مي باشم،

و حسن و حسين دو بزرگ جوانان بهشت مي باشند.)

امام حسين عليه السلام فرمود:

آيا از جدّم نشنيده اي که فرمود:

الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْن خَيْرُ النّاسِ وَ أبوهُما خَيْرٌ مِنْهُما

(حسن و حسين عليهما السلام بهترين انسان ها هستند، و پدرشان علي عليه السلام، از آن دو بهتر است.)

زبرقان، با شنيدن اين حديث تکان خورد و به اردوگاه امام پيوست.[1] .

و بارها امام حسن و امام حسين عليهما السلام دست به حملات کوبنده مي زدند و در قلب سپاه شام فرو مي رفتند و خيمه فرماندهي معاويه را مورد تهديد قرار مي دادند که تنها برق شمشيرشان را مي ديدند.

در اين حال امام علي عليه السلام خطاب به فرماندهان سپاه مي فرمود:

امْلِکُوا عَنِّي هذَا الْغُلَامَ لَا يَهُدَّنِي، فَإِنَّنِي أَنْفَسُ بِهذَيْنِ - يَعْنِي الْحَسَنَ وَالْحُسَيْنَ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ - عَلَي الْمَوْتِ لَئِلَّا يَنْقَطِعَ بِهِمَا نَسْلُ رَسُولِ اللَّهِ صلي الله عليه وآله.









  1. مجالس الواعظين ج1 ص142.