برخورد قاطعانه با دشمن











برخورد قاطعانه با دشمن



آنگاه که دشمن وقت گذراني مي کند، و دنبال فرصت هاي مناسب است، و با انواع حيله ها، حالت نه جنگ و نه صلح را ادامه مي دهد،

بايد با برخورد قاطع و حساب شده، او را به مرز واقعيت ها کشاند، و ريشه هاي فتنه را از جاي کند.

پس از بيعت عمومي مردم با امام علي عليه السلام، امام فوراً معاويه را عزل فرمود و دستور داد که به مرکز باز گردد،

امّا او وقت گذراني مي کرد، نه پاسخ مخالف مي داد و نه اطاعت امر امام علي عليه السلام مي کرد، که امام جرير بن عبداللَّه را به سوي او فرستاد و فرمان داد:

فَاحمِل معاوية علي الفصلِ، وَخُذهُ بالامر الجزم ثُمّ خيّرهُ بَيْنَ حربٍ مُجْلَيةٍ اوْ سِلْمٍ مُخْزيةٍ

(معاويه را با قاطعيّتِ تمام فرمان ده، و اجازه وقت گذراني به او نده، تا جنگ آشکار، يا صلح ذّلت بار را بپذيرد.)[1] .









  1. نامه 8 نهج البلاغه معجم المفهرس مؤلّف.