من لا نت اسافله صلبت اعاليه
س معني اين کلمه به تازي: من لم ينصره الصغار قهره الکبار. معني اين کلمه به پارسي: هر که را زيردستان و چاکران نرم و ضعيف[2] باشند[3] و او را در حوادث نصرت و معاونت[4] نکنند،[5] زيردستان و قويتران بر او سختي نمايند[6] و او را بمالند و قهر کنند. و اين کلمه را معني ديگر توان گفت، و آن معني اين[7] است که: هر که نيمه زير خويش را سست داشته باشد تا بر او[8] فساد و فاحشه[9] رفته بود،[10] نيمه زبر او - يعني چشم و روي او -[11] سخت شده باشد،[12] و از هر دو آب و[13] شرم رفته باشد[14] و زايل گشته.[15] . هر که باشد ضعيف اتباعش نشود بي متابعان هرگز O المناقب /376.
(هر که[1] نرم باشد زيردستان او سخت باشند زبردستان او.)
در کف اقويا بود مقهور
هيچ کس بر منازعان منصور