کفي بالظفر شفيعا للمذنب

(بسنده است ظفر شفيع گناهکار.)[1] .

معني اين کلمه به تازي:

اذا ظفرت بالمذنب فاقبل فيه شفاعة ظفرک و اعف عنه، فان العفو احسن سيرک.[2] .

معني اين کلمه به پارسي:

گناهکار را شفيع، ظفر تو برو بس است. چون[3] ظفر يافتي به عفو کوش، و لباس تجاوز برو پوش.

بر گنهکار چون شدي[4] قادر
عفو کن، زان که بي گنه کس نيست

ور مرو را شفيع کس نبود
ظفر تو شفيع او بس نيست؟

O الاعجاز /29، المناقب /376

---

1. س: بسنده است پيروزي خواهشگر گناه را.
2. س م: سيرتک.
3. ص: پس چون.
4. ک ص: شوي.