نفاق المرء ذلة[1]

.

(نفاق مرد خواري باشد.)[2] .

معني اين کلمه به تازي:

المنافق يکون ذليلا عند الخالق، حقيرا عند الخلائق.

معني اين کلمه به پارسي:

هر که نفاق پيشه کند و ظاهر خويش به خلاف باطن دارد، او[3] به نزديک خداي - عزوجل - ذليل باشد و به نزديک[4] آدميان حقير.

اي که داري نفاق اندر دل
خار بادت خليده اندر حلق

هر که سازد نفاق پيشه خويش
خوار گردد بنزد[5] خالق و خلق

O الاعجاز /29، شرح غرر و درر: ش 9988، المناقب /375.

---

1. س م: ذله.
2. س: اوست، م: است.
3. ص: - او.
4. م: و نزد.
5. ص: بنزديک (!)، م: ميان.