لا مرؤة لکذوب
معني اين کلمه به تازي: من لم يکن له صدق[2] الاقوال لم يکن له حسن الافعال، فيکون خاليا من خصائص المرؤة، عاريا من ملابس الفتوة، و لهذا قيل: الصدق ام الفضائل، و الکذب ام الرذائل. معني اين کلمه به پارسي: هر که را صدق گفتار نباشد[3] حسن کردار نباشد، و هر که چنين باشد[4] از مروت خالي و از فتوت عاري بود. هر که باشد دروغزن بروي گر کند عهد، آن خداع[5] بود O الاعجاز /29، شرح غرر و درر: ش 10582، المناقب /375.
(نيست مروت مر دروغگوي[1] را.)
از مروت کجا فروغ بود؟
ور دهد وعده، آن دروغ بود