لا زيارة مع زعارة

(نيست زيارت با بدخويي.)

معني اين کلمه به تازي:

ينبغي ان[1] يکون الانسان عند زيارة صديقه حسن الخلق،[2] رقيق حواشي النطق، فان الزائر اذا کان زعرا[3] لايکون زائرا، بل يکون اسدا زائرا.[4] .

معني اين کلمه به پارسي:

هر که[5] به زيارت کسي رود بايد که به وقت زيارت خوشخوي و گشاده روي[6] باشد،[7] چه اگر در آن وقت بدخويي کند و از سنن لطف،[8] قولا و فعلا، عدول نمايد، آن زيارت[9] باطل کرده باشد.

چون زيارت کني عزيزي را
روي خوش دار و خوي از آن خوشتر

چه اگر بدخويي کني آن جا
آن زيارت شود هبا و هدر

O الاعجاز /28 و المناقب /375 (...دعارة).

---

1. ص: - ان.
2. ص: - الخلق.
3. س ص: زاعر.
4. س: ذائرا.
5. اس: چون کسي.
6. ص: خوشخو و گشاده رو.
7. س: به وقت خوشخويي و گشاده رويي رود.
8. م: رفق.
9. اس م: + را.