لا ثناء مع الکبر

(نيست ثنا با کبر.)

معني اين کلمه به تازي:

المتکبر لاتخلع عليه اردية الثناء، و لا تقطع اليه اودية الرجاء.

معني اين کلمه به پارسي:

هر که متکبر باشد مردمان[1] ثناي او نگويند و ولاي او نجويند.[2] .

هر کرا کبر پيشه[3] شد، همه خلق
در محافل جفاي او گويند

وان که بر منهج تواضع رفت
همه عالم ثناي او گويند[4] .

O الاعجاز /28، شرح غرر و درر: ش 10520، المناقب /375.

---

1. س: - مردمان.
2. س: - و ولاي او... م: نخوانند (!).
3. م: پيشه کبر شد.
4. م: جويند.