لا تنظر الي من قال، و انظر الي ما قال
معني اين کلمه به تازي: اذا سمعت کلاما فلا تنظر الي حال قائله و لکن انظر الي کثرة طائله،[2] فرب جاهل يقول خيرا، و رب فاضل يقول شرا. معني اين کلمه به پارسي: در گوينده سخن منگر که شريف است يا وضيع،[3] عالم است يا جاهل،[4] در نفس سخن نگر؛ اگر نيک باشد نگاهدار، و اگر بد باشد[5] بگذار. شرف قائل و خساست او تو سخن را نگر که حالش چيست O الاعجاز /28، المناقب /375، شرح غرر و درر: ش 10189.
(منگر بدان که[1] گفت: بنگر بدانچه گفت.)
در سخن کي کنند هيچ اثر؟
در گزارنده سخن منگر