بشر مال البخيل بحادث او وارث











بشر مال البخيل بحادث او وارث



(بشارت ده مال[1] بخيل را به آفتي از روزگار يا به[2] ميراث خواري.)

معني اين کلمه به تازي:

مال البخيل لا يصرف في طرق الخيرات و وجوه المبرات، فيکون معرضا[3] لحادث يصطلمه، او لوارث يلتقمه.

معني اين کلمه به پارسي:

خواسته بخيل يا در آفت روزگار تلف گردد، يا به دست ميراث خوار افتد، از بهر آن که بخيل را دل ندهد که مال خويش را خوش بخورد، يا در وجه خيرات و طريق مبرات[4] بکار برد


هر که را مال هست و خوردن نيست
او از آن مال بهره کي دارد


يا به تاراج حادثات دهد
يا به ميراث خوار بگذارد


O الاعجاز /28، المناقب /375.









  1. س: خواسته مرد.
  2. س: - ب.
  3. س: معرضا.
  4. م: خيرات و مبرت.