من عذب لسانه کثر اخوانه
معني اين کلمه[4] به تازي: المرء يصطاد قلوب الناس[5] بکلمه الطيب و کرمه الصيب. معني اين کلمه به پارسي: هر که مردمان را نيکويي[6] گويد و به گرد عثرات ايشان نگردد، ايشان[7] او را دوست گيرند و با او چون با[8] برادران زندگاني کنند. گر زبانت خوش است، جمله خلق ور زبانت بدست،[9] در خانه O الاعجاز /28، شرح غرر و درر: ش 7761، المناقب /375.
(هر که خوش باشد[1] زبان او،[2] بسيار باشد برادران او.)[3] .
در مودت برادران تواند
خصم جان تو چاکران تواند