ما هلک امرو عرف قدره[1]

(هلاک نشد مردي که بشناخت[2] اندازه[3] خويش.[4] معني اين کلمه به تازي:

من عرف قدره کان طول عمره و مدة دهره متفرعا[5] ذروة الکرامة، متدرعا کسوة السلامة، لاتمسه من احد آفة، و لا تصيبه من جانب مخافة.

معني اين کلمه به پارسي:

هر که محل خويش بداند و پاي[6] به اندازه گليم خويش[7] دراز کند و گرد کاري که لايق مرتبت و در خور منزلت او نيست[8] نگردد، همه عمر[9] از ملامت رسته باشد و به سلامت پيوسته.

هر که مقدار خويشتن بشناخت
از همه حادثات ايمن گشت

از مضيق غرور بيرون جست
در مقام سرور ساکن گشت

O الاعجاز /28، شرح غرر و درر: ش 9515، المناقب /375، و نيز رک: نهج البلاغه حکمت 149

ص: + و لم يتعد طوره.
س: شناخت.
اس: شناخت قدر.
ص: + را.
س: مقرعا (!)، ص: متفرغا، اس: متفزعا، متن موافق ک م.
اس: - پاي.
اس: خويش گليم.
ص: نباشد.
م: + او.