اذا املقتم فتاجروا الله بالصدقة

(چون درويش شويد بازرگاني[1] کنيد با خداي به صدقه.)

معني اين کلمه به تازي:

الصدقة سبب لزيادة المال و سعادة الحال، و من تاجر الله بالصدقة نال الغنية[2] و حاز البغية.

معني اين کلمه به پارسي:

صدقه سبب زيادت مال و سعادت حال است، و هر که صدقه دهد توانگر شود و از حال بد برهد.[3] .

هيچ چيزي مدان تو چون صدقه
هست از او مال و جاه[4] را بيشي

او رساند به ناز استغنا[5] .
او رهاند ز رنج درويشي

O نهج البلاغه حکمت 258، الاعجاز /30 (اذا املقتم فتحا...) المناقب /376.

---

1. س: چون... بازرگاني....
2. س: العييه (!).
3. ص: از بدحالي باز رهد، اس: از احوال بد باز رهد.
4. ص: جاه و مال.
5. س: کسان به استغنا، اس: به جاه و استغنا.