الطامع في وثاق الذل
معني اين کلمه به تازي: الطامع ابدا في صغار و ذلة، و خسار و قلة. معني اين کلمه به پارسي: هر که طمع افزوني[2] کند هميشه در مقام ذلت و موقف قلت باشد. تا تواني مگرد گرد طمع زان که پيوسته مردم طماع[3] . O نهج البلاغه حکمت /226، الاعجاز /30، المناقب /376.
(طمع کننده در بند[1] خواري است.)
اگر از عقل بهره اي داري
بسته باشد به رشته خواري