مقام علمي علي
حال از شما آقايان مي پرسم زمان خلافت آن حضرت دوره اي است که ايران و عراق و شامات و مصر و روم فتح شده است و دانشمندان اين ممالک متمدن رفت و آمد به پايتخت علي (ع) دارند. خود مسلمانها نيز با حرص تمام در علوم پيشرفتهاي نماياني حاصل نموده، در ميان اهل کتاب از يهود و نصاري و دانشمندان زردشتي هم، علما و روحانيين بزرگي پيدا مي شوند. علي (ع) روي منبر در مسجد عظيم کوفه خطاب به جميع حضار نموده، فرياد مي زند. «سلوني قبل ان تفقدوني فلانا بطرق السمأ اعلم مني بطرق الارض؛ هر چه مي خواهيد از من بپرسيد که به راههاي آسمان داناتر از طرق زمينم». از همه طرف سؤالات مختلف مي شود و به همه چيز پاسخ قانع کننده مي دهد. آيا سراسر تاريخ حيات بشر، ديگري را هم غير علي (ع) نشان داده است که در برابر عموم مردم چنين ادعاي عجيبي بکند و از عهده هم برآيد. بعضي از کم خردان پس از وي به تقليد آن حضرت اين ادعا را کردند و في المجلس رسوا شدند.
ما صرفنظر مي کنيم از اينکه مکرر مولا از علم خويش سخن گفته، چه با اشخاص و چه در منبر مثل آنکه به کميل فرمود «ان هيهنا لعلماً جمّاً؛ يعني در اينجا (اشاره به سينه ي مبارکش کرد) هر آينه دانش بسياري است». يا در خطبه ي شقشقيه گفت. «ينحدر عني السيل و لايرقي الي الطير؛ يعني سيلهاي دانش از کوهسار وجودم سرازير مي شوند و پرنده اي بر فراز قله هستي من بالا نتواند رفت».