پرسش 024
[صفحه 19] پاسخ: پس از مقدّمه چيني و ذکر مقام خلافت و ولايت اميرالمؤمنين عليه السّلام براي آنکه تا آخر روزگار راه هر گونه شبه را بسته باشند و به هر تلاشي در اين راه خنثي شود فرمودند: باطن قرآن و تفسير آن را براي شما بيان نمي کند مگر کسي که دستش را گرفته او را بلند کنم و بازويش را گرفته بالا برم، سپس بازوي اميرالمؤمنين عليه السّلام گرفتند و آن حضرت نيز دست خود را به سمت صورت پيامبر صلّي اللّه عليه و آله و سلّم باز کردند تا آنکه دستهاي هر دو به سوي آسمان قرار گرفت آنگاه پيامبر خدا صلّي اللّه عليه و آله و سلّم اميرالمؤمنين عليه السّلام را از جا بلند کردند تا حدّي که پاهاي آن حضرت محاذي زانوهاي پيامبر صلّي اللّه عليه و آله و سلّم قرار گرفت و مردم سفيدي زير بغل آن دو را ديدند، سپس فرمودند: اي مردم کيست که بر اهل ايمان از خود آنها سزاوارتر باشد؟ گفتند: خدا و رسول داناترند، پس فرمودند: همانا خدا مولاي من است، آيا من اولي و سزاوارتر از مؤمنين بر خودشان نيستم؟ همه گفتند: آري يا رسول اللّه، در اين هنگام آن حضرت چهار مرتبه اين جمله را تکرار فرمودند: «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِيٌّ مَوْلاهُ» هر که من مولا و صاحب اختيار اويم، اين علي عليه السّلام نيز مولا و صاحب اختيار اوست، خدايا دوست بدار دوستان علي را و دشمن بدار دشمنان او را، ياري کن ياران او را و خار و ذليل گردان خارکننده ي او را و او را معيار و ميزان حق و راستي قرار ده.[1] . [صفحه 20]
وقتي رسول اکرم صلّي اللّه عليه و آله و سلّم بر فراز منبر قرار گرفتند چه فرمودند؟
صفحه 19، 20.