اعتدال دل ها
[صفحه 230] و حرکت تکاملي دل هاست، که با شکوفايي طبيعي خود، هم امتيازات عالي خود را براي انسان نشان مي دهد، و هم آمادگي هماهنگي و سازگاري با ديگر دل ها را به وجود مي آورد. اعتدال دل، تنها صحت و بهبودي جسماني آن نيست، بلکه به فعليت رسيدن استعدادها و امتيازاتي است که خداوند در دل ها به وديعت نهاده است. اگر دل معتدل شود، رشد خود را يافته و در حرکت تکاملي خود قرار گرفته است. مردم آن جامعه که از دل هاي معتدل برخوردار نيستند، عاملي براي اجتماع و هماهنگي و سازگاري ندارند، و جامعه اي که مردم آن از اين عامل حياتي بي بهره و محروم است، به هيچ وجه نمي تواند در پيشبرد علم، هنر، صنعت، اخلاق و ديگر معنويات و ساير قواي گرداننده ي جامعه، همکاري صميمانه ي ناشي از هماهنگي و سازگاري داشته باشد.
مي توانيم بگوييم اين عامل، يکي از موارد عامل شماره ي هفده است. زيرا توافق و هماهنگي و سازگاري مطلق در جامعه، بدون اعتدال دل ها امکان پذير نخواهد بود. مقصود از اعتدال دل ها، رشد
صفحه 230.