علي صفات حضرت مهدي را بيان مي نمايد
بزرگان اصحاب عرض کردند يا اميرالمؤمنين اين مهدي را براي ما توصيف کن که دلهاي ما به ياد او مشتاق است، پس حضرت شروع نمود به توصيف حضرت مهدي عليه السّلام و فرمود: اوست آن ماهروي پيشاني سفيد و صاحب علامت و خال، عالمي که (از بشر) تعليم نديده است او به آنچه مي شود قبل از شدن خبر مي دهد. اي گروه مردم به درستي که حدود دين در ميان ما برپا شد و عهد آن از ما گرفته شد. آگاه باشيد همانا مهدي طلب قصاص مي کند از کسي که حق ما را نشناسد و اوست فرزند حسين بن علي (يعني فرزند امام حسن عسکري عليه السّلام) از فرزندان فاطمه از ذريه حسين فرزندم، پس مائيم ريشه علم و عمل، دوستان ما همان نيکوکارانند و ولايت ما فصل خطاب است، آگاه باشيد همانا مهدي بهترين مردم است در صورت و سيرت، سپس اصحاب او که بر عده اهل بدر وعده اصحاب طالوت که سيصد و سيزده نفرند و تمام آنها شيرهائي هستند که از بيشه خود بيرون آمده اند، همانند پاره آهن که اگر قصد نابودي کوههاي پابرجا بکنند آن را از ميان بردارند، نزد او جمع مي شوند که پس ايشانند آنان که خدا را بر حقيقت موحدند، ايشان را شبانگاه ناله هائي است چون ناله مادران جوانمرده، از خوف خداي تعالي، بيدارهاي شبانه و روزه داران در روزند تو گوئي که آنان را يک پدر تربيت کرده است (که قلبهايشان بر محبت و نصيحت جمع است)، آگاه باشيد که من آنها را به اسمهايشان و شهرهايشان مي شناسم- آنگاه حضرت به درخواست گروهي از اصحاب نام هر يک از سيصد و سيزده نفر را با شهرهايشان بيان نمود که براي اختصار از ذکر آن خودداري مي شود، و طبق اين خطبه از طالقان24 نفر ياور مهدي عليه السّلام مي باشند که در ميان شهرها رتبه اول را دارد، سپس صفات و روش حضرت مهدي عليه السّلام را حضرت شرح مبسوطي فرمود و وقايع همزمان با ظهور حضرت و کيفيت خروجش را شرح نمود: تا آنکه راوي گويد: پس از نقل وقايع، اميرالمؤمنين عليه السّلام گريه شديدي نمود تا محاسن مبارکش از اشک چشمش تر شد، آنگاه از منبر فرود آمد در حالي که نزديک بود مردم از وحشت آنچه شنيده بودند هلاک شوند و متفرق شدند به طرف خانه ها و شهرهاي خود در حالي که از کثرت فهم و جوشش علم حضرت متعجب بودند، و اختلاف کردند در معني کلام حضرت، اختلافي عظيم. مؤلف گويد: اين خطبه را از کتاب نوائب الدهور في علائم الظهور نقل نموده ايم و مؤلف محترم آن کتاب در مقدمه اين خطبه مدارک آن را يادآور شده است و فرموده که سيد مبشر اين خطبه را در علائم الظهور و صاحب ينابيع در ينابيع و برسي در مشارق و حاج ملا عبدالصمد در بحر المعارف و صاحب عجائب الاخبار که الفاظ از روي کتاب اخير مي باشد نقل کرده اند.
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ