اگر شما را به دشنام ما وادار کردند
اي گروه مردم: ظالم و مظلوم، جاهل و عالم، حق و باطل، عدل و ستم، با هم يکسان نيستند، آگاه باشيد که براي خدا راه هاي معلوم و واضحي است، هيچ پيامبري نيست مگر اينکه ضد و دشمناني دارد که مي خواهند نور آنها را خاموش کنند، ما خاندان پيامبر شما هستيم، آگاه باشيد که اگر شما را به ناسزاگوئي به ما وادار کنند، پس ما را ناسزا گوئيد و اگر شما را به دشنام به ما وادار کردند، پس ما را دشنام دهيد و اگر شما را به لعنت ما وادار کردند، ما را لعنت کنيد. (اما) اگر شما را به بيزاري (قلبي) از ما دعوت کردند پس از ما بيزاري نجوئيد و گردنهاي خود را در معرض شمشيرها قرار دهيد، ولي يقين خود را حفظ نمائيد، هر کس که از ما به قلبش بيزاري جويد، خدا و رسول او از او بيزاري جويند، آگاه باشيد که ناسزا و دشنام و لعن به ما نمي رسد. سپس فرمود: اي واي بر مسکينهاي اين امت، آن مسکينها همان شيعيان و دوستان ما هستند، ايشان نزد مردم کافرند (ايشان را کافر حساب مي کنند) ولي نزد خدا نيکانند، در نزد مردم دروغگويانند ولي نزد خدا راستگويانند، در نزد مردم ستمگرانند ولي نزد خدا مظلومين هستند، در نزد مردم جائر ولي نزد خدا عادلند، در نزد مردم زيانکار ولي نزد خدا سود برندگانند، به خدا قسم با ايمان خود رستگار شدند و منافقين هلاک گرديدند. اي گروه مردم: انما وليکم الله و رسوله والذين آمنوا الذين يقيمون الصلواة و يؤتون الزکاة و هم راکعون.[1] . يعني همانا ولي و سرپرست شما فقط خدا و پيامبر و آنهائي هستند که ايمان آورده و نماز را برپا داشته، در حال رکوع صدقه (مستحبي) مي دهند (که منظور علي عليه السّلام است) اي گروه مردم گويا گروهي از ايشان را مي بينم (که به من تهمت زنند) و گويند علي بن ابيطالب علم غيب دارد و اوست پروردگاري که مي ميراند و زنده مي گرداند و او بر هر کاري تواناست، قسم به پروردگار کعبه دروغ مي گويند، اي مردم درباره ما آنچه خواهيد بگوئيد ولي ما را مخلوق خدا بدانيد. آنگاه بعد از ذکر اعمال سفياني و ديگران فرمود: در اين هنگام ملائکه در آسمانها مضطرب شوند و خداوند به قائم از ذريه من که صاحب الزمان است اجازه خروج مي دهد آنگاه خبر او در هر مکاني شيوع يافته و جبرئيل بر صخره بيت المقدس فرود آمده براي اهل دنيا فرياد مي زند: (قد) جاء الحق و زهق الباطل کان زهوقا.[2] . سپس حضرت آهي کشيد و ناله اي زد و فرمود: بني اذا ما جاشت الترک فانتظر الخ (که در فصل حضرت مهدي عليه السّلام ذکر شد) آنگاه فرمود: جبرئيل در صيحه خود صدا مي زند اي بندگان خدا بشنويد آنچه را که مي گويم، همانا اين مهدي آل محمد است که از مکه خروج کرده، او را اجابت کنيد.
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ