برخي از صفات ناهنجار مردم آخرالزمان
اميرالمؤمنين عليه السّلام در خطبه اي پس از حمد و ثناي الهي سه بار فرمود: «سلوني ايها الناس قبل ان تفقدوني؛ بپرسيد از من قبل از آنکه مرا نيابيد.» صعصعة بن صوحان (از ياران حضرت) برخاست و گفت: اي اميرالمؤمنين دجال چه وقت خروج مي کند؟ حضرت فرمود: خداوند کلام تو را شنيد و فهميد آنچه اراده کرده اي، به خدا قسم مسئول (يعني حضرت علي عليه السّلام) در اين مسأله از سؤال کننده عالمتر نيست (زمان ظهور حضرت مهدي يا قيامت از نادر اسراري است که در اختيار کسي نيست) ولي براي آن علاماتي و شکلهايي است که يکي پس از ديگري مو به مو اجرا خواهد شد، اگر مي خواهي به تو خبر دهم؟ صعصعة گفت: آري اميرالمؤمنين، حضرت فرمود: حفظ کن (آنچه مي گويم) علامت خروج دجال اين است: زماني که مردم نماز را از بين ببرند و امانت را ضايع گردانند، دروغ را حلال شمرند و ربا بخورند و رشوه بگيرند، ساختمانهاي محکم بسازند! دين را به دنيا بفروشند، نادانان را رئيس گردانند و با زنها مشورت نمايند، از فاميل و بستگان خود بريده به دنبال هوي و هوس مي روند، خونريزي را آسان شمرند، حلم و بردباري را علامت ناتواني دانند، ظلم و ستم افتخار شود، اميران فاجر باشند و وزيران ظالم و رؤسا خيانتکار، قاريان قرآن فاسق گردند، شهادتهاي دروغ ظاهر گردد و فجور و تهمت و گناه و سرکشي آشکار شود. قرآنها زينت شود و مساجد طلا کاري گردد و منبرها (يا مناره ها) طولاني و بلند گردد، آنگاه که اشرار احترام شوند و صفها شلوغ شود و خواسته هاي افراد، گوناگون شود و اختلاف پديد آيد، عهدها شکسته گردد و موعود نزديک شود. زنها با شوهرهايشان در تجارت و کسب براي حرص دنيا شريک شوند، صداهاي فاسقان بلند شود و شونده پيدا کنند، رئيس گروه پست ترين آنها باشد، از فاجر به خاطر ترس از شر او اجتناب کنند، دروغگو را تصديق کرده خائن را امين شمرند. ساز و آواز وسائل آوازه خواني را بکار برند، آخر اين امت اول آن را لعنت کند، زنها سوار بر زينها شوند و زنان به مردان و مردان به زنان شبيه گردند. شاهد بدون اينکه از او بخواهند شهادت دهد، آن ديگري براي تلافي و خالي کردن عقده خود به ناحق شهادت دهد، براي چيزي غير از دين يادگيري کنند، کار دنيا را بر آخرت ترجيح دهند، پوستهاي ميش را بر دلهاي گرگ بپوشانند (گرگهائي هستند به لباس ميش، به ظاهر خيرخواه و مظلوم و در باطن دشمن خونخوار هستند). قلبهاي آنها از مردار گنديده تر و از (گياه تلخ) صبر تلختر است. الحديث[1] .
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ