در شعله هاي آن فتنه مؤمن مي سوزد











در شعله هاي آن فتنه مؤمن مي سوزد



بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

اميرالمؤمنين عليه السّلام فرمود:

آگاه باشيد: پدر مادرم فداي کساني که نامهاي آنها در آسمان مشهور و معروف و در زمين ناشناخته اند.

بدانيد و منتظر پيشامدهائي که خواهد آمد باشيد، پيشامدهائي که عبارت است از: پشت نمودن کارها و قطع شدن پيوندها و فرمانروا شدن افراد پست، اينها زماني است که شمشير زدن (و تلاش و جهاد با دشمنان) براي مؤمن آسان تر است از پيدا کردن يک درهم حلال. اينها زماني مي شود که گيرنده از بخشنده اجرش بيشتر باشد، زماني که مست شويد نه از شراب بلکه از ناز و نعمت، قسم مي خوريد بدون اينکه ناچار باشيد، دروغ گوئيد بدون اينکه در تنگنا باشيد، زماني که بلا شما را بگزد همچنان که پالان شتر، کوهان آن را مي گزند، چقدر اين رنج و زحمت طولاني است و اميد (رهائي) دور است. اي مردم اين افسار حيواني که بر پشت آن، بارها سنگين (از گناه يا هوي و هوس) حمل مي کند از دست بيندازيد، و از سلطان (عادل) خود فاصله نگيريد که از اعمال زشت خود پشيمان گشته و خويشتن را بر کرده خود مذمت خواهيد کرد.

بي باکانه در فوران آتش فتنه اي که به شما روي مي آورد فرو نرويد، از راههاي آن بپيچيد و ميان راه را براي آن باقي گذاريد.

به جان خودم سوگند که در شعله هاي آن فتنه مؤمن مي سوزد و غير مسلمان سالم مي ماند.

همانا مثل من ميان شما چون چراغي است در تاريکي، هر که داخل گردد از نور آن استفاده کند. اي مردم بشنويد و حفظ کنيد و گوش دلتان را حاضر کنيد تا بفهميد.[1] .









  1. نهج البلاغة.