قرآن و اسلام در آخرالزمان
اميرالمؤمنين عليه السّلام در مورد مساجد و مسلمانان آخرالزمان مي فرمايد: يأتي علي الناس زمان لا يبقي من القرآن الارسمه و من الاسلام الا اسمه، مساجدهم يومئذ عامرة من البناء خالية من الهدي. زماني بر مردم مي آيد که از قرآن باقي نماند مگر خط و نشان آن (خوب مي نويسد و چاپ مي کنند اما از علم و عمل خبري نيست) و از اسلام نماند مگر اسمي (فقط نامشان مسلمان است وگرنه از نظر عقائد و اخلاق و اعمال بوئي از اسلام نبرده اند). مسجدهاي آنها از نظر ساختمان آباد است (مساجد را مجلل و زيبا مي سازند) اما از هدايت (و بيان احکام دين) تهي و خراب است. ساکنين و سازنده هاي آن بدترين اهل زمين هستند، آنها سرمنشاء فتنه و پناهگاه گناه هستند. آنکه از فتنه کناره گيري کند به فتنه برمي گردانند و هر که عقب افتاده به طرف آن مي کشانند، خداوند سبحان مي فرمايد: به خودم سوگند که چنان فتنه اي بر آنها بفرستم که شخص بردبار در آن حيران ماند و قطعا انجام مي دهد. سپس فرمود: و ما از خداوند درخواست مي کنيم ما را از لغزش د غفلت برهاند.[1] .
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ