تو گوئي همي بينم اولاد خويش











تو گوئي همي بينم اولاد خويش



بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

در ديوان اشعاري که منسوب به حضرت امير عليه السّلام است، خطاب به فرزند گرامي خويش امام حسين عليه السّلام مي فرمايد:

حسين اذا کنت في بلدة غريبا فعا شر بآدابها

يعني: اي حسين وقتي در شهري سفر کردي به آداب آنجا عمل کن. تا آنکه در ادامه مي فرمايد:


کاني بنفسي و اعقابها و بالکربلاء و محرابها
فتخضب منا اللحي بالدما خضاب العروس باثوابها


يعني: گويا خودم و نسل خودم و کربلا و محراب آن را مي بينم که محاسنها با خون رنگين شود همچون رنگ (سرخ) لباس عروس.[1] .









  1. بحار، ج 44 ص 266.