آگاهي حضرت امير از گفتگوي عمرو با زن
عمرو بن حريث بعد از گفتگو نزد حضرت برگشت، حضرت به او فرمود: اي عمرو چرا و به چه حقي آن سخنان را در حق من روا داشتي (ساحر و کاهن و مخدوم) آگاه باش به خدا قسم که سخن آن زن درباره من از تو بهتر بود، و من و تو هر دو مقابل خداوند خواهيم ايستاد بنگر چه گريزي از خداوند داري؟ عمرو گفت: يا اميرالمؤمنين من از خداوند استغفار مي کنم و از شما معذرت مي خواهم، مرا ببخش. خدايت ببخشايد. حضرت فرمود: نه به خدا قسم من هرگز اين گناه را بر تو نمي بخشم، تا من و تو در مقابل آن (خدائي) که ظلم نمي کند بايستيم.[1] . مؤلف گويد: اينکه حضرت امير عليه السلام عمروبن حريث را نبخشود با آنکه حضرتش درياي رحمت الهي است به جهت نفاق و کينه اي بود که در دل عمرو بود و توبه نکرده بلکه تظاهر مي نمود. و اين عمرو بن حريث همان است که وقتي عبيداللّه از او خواست تا ميثم را معرفي کند گفت: ميثم تمار دروغگو و طرفدار آن مرد دروغگو علي بن ابيطالب است، ميثم گفت: اي امير او دروغ مي گويد: بلکه منم راستگو طرفدار آن مرد راستگو علي بن ابيطالب که به حق اميرمؤمنان است، و در ترجمه او وي را به عنوان کافر بي دين و دشمن خدا و فرماندار بني اميه معرفي کرده اند.[2] .
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ