بيعت به هر قيمت که تمام شود

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

ادامه جريان بيعت: سپس در حاليکه طنابي در گردن علي عليه السلام انداخته بودند، حضرت را نزد ابوبکر آوردند، عمر با شمشير بالاي سر حضرت قرار گرفت، عده اي همانند خالد بن وليد و ابوعبيده بن جراح و سالم و مغيرة بن شعبه و اسيدبن حصين و بشر بن سعد و ديگران مسلح کنار ابوبکر نشسته بودند.

حضرت علي عليه السلام مي گفت: بخدا سوگند اگر شمشير در دستم مي بود مي دانستيد که به من دسترسي نخواهيد داشت... اگر چهل نفر ياور مي داشتم، اجتماع شما را متفرق مي کردم، لعنت خدا بر گروهي که با من بيعت کردند و سپس مرا تنها گذاردند، عمر صدا زد: بيعت کن، حضرت فرمود: اگر نکنم چه؟ گفت: با خواري ترا مي کشم!! فرمود: آن وقت بنده خدا و برادر پيامبر را کشته ايد ابوبکر گفت:بنده خدا بله اما برادر پيامبر را قبول نداريم! حضرت فرمود: آيا انکار مي کنيد که پيامبر ميان خودش و من برادري برقرار کرد، همان سخنان را تا سه بار تکرار کردند.

سپس حضرت فرمود: اي جماعت مهاجرين و انصار شما را به خدا سوگند مي دهم آيا از پيامبر شنيديد که در روز غدير خم چنين و چنان گفت؛[1] و در جنگ تبوک چنين گفت،[2] و سپس تمامي فضائلي را که پيامبر علنا به مردم بيان کرده بود بيان کرد، و همگي تصديق کردند.

ابوبکر که از اين موقعيت احساس خطر مي کرد گفت: هر چه گفتي درست است و ما به گوش خود شنيده ايم و با دلهايمان حفظ کرده ايم ولي از پيامبر شنيديم بعد از اين فرمود: خداوند ما اهل بيت را برگزيده و براي ما آخرت را بر دنيا اختيار کرده است و خداوند براي ما خاندان، نبوت و خلافت را جمع نخواهد کرد![3] .

حضرت فرمود: آيا ديگري هم با تو شهادت مي دهد؟ عمر گفت: خليفه رسول خدا صلي الله عليه وآله راست مي گويد ما هم شنيديم، سپس ابوعبيده و سالم مولاي ابي حذيفه و معاذ بن جبل هم او را تصديق کردند.

«من کنت مولاه فهذا علي مولاه» «هر که من مولاي اويم اين علي مولاي اوست».
«انت مني بمنزله هارون من موسي الا انه لا نبي بعدي» «نسبت تو به من همانند است به موسي با اين تفاوت که بعد از من پيامبري نخواهد بود».
اين همان حديث مجعول است که براي بر کناري خاندان پيامبر صلي الله عليه وآله از خلافت جعل کردند و حضرت امير عليه السلام همچنانکه بعدا خواهد آمد، فرمود: اگر چنين بود پس چرا عمر مرا يکي از کانديداهاي خلافت بعد از خود کرد؟!.