حمله معتصم به روم و تحقق پيشگوئي حضرت
در سال223 نوفل سلطان روم با لشکرهاي بسيار و برخي فرمانروايان شهرها بر مرزهاي کشور اسلامي يورش بردند، مردم را قتل عام کردند، به بچه ها نيز رحم نکردند، مردم در مساجد اجتماع کرده، فرياد مي زدند و کمک مي خواستند. ابراهيم بن مهدي نزد معتصم آمد و در يک قصيده طولاني معتصم را براي جنگ با سلطان روم تحريک کرد از جمله در اشعار خود گفت: اي غيرت خدا ديدي که حرمت زنان مسلمان را بدون گناه هتک کردند، اگر مردان به خاطر گناهشان کشته شدند،گناه اطفال چه بود که آنها را سر بريدند؟ اين اشعار در معتصم به شدت مؤثر افتاد فورا از جا برخاست، فرمان آماده باش و بسيج عمومي داد، لشکري عظيم که تعداد آنها را پانصد هزار نفر شمارش کرده اند و از زيادي قابل شمردن دقيق نبود به طرف روم حرکت کردند. روميان مغلوب شدند، لشکر اسلام دژهاي بسياري را فتح کردند از جمله شهر عموريّه را متصرف شدند و دو نفر از سران آنها به نامهاي ماطس و به طريق کبير را اسير کردند، سي هزار نفر از آنان را کشتند، سپس معتصم به جانب قسطنطنيه رفت تا آنجا را فتح کند که خبر شورش عباس بن مأمون به او رسيد و اينکه عده اي با او بيعت کرده و با سلطان روم نيز همدست شده اند، به ناچار به عجله برگشت و به دفع او پرداخت و عباس را به زندان انداخت.[1] در سال 218 هجري معتصم به جاي برادرش مأمون نشست، نامش محمد يا ابراهيم بود از علم و ادب بي بهره بود، پدرش هارون او را با غلامي به مکتب مي فرستاد وقتي غلام مرد، هارون به او گفت: اي محمد غلام تو مرد، او گفت: بله و از سختي دبستان راحت شد، هارون فهميد که او به درس علاقه ندارند، گفت: او را به حال خود واگذاريد به اين جهت معتصم سواد نداشت. ولي مردي قوي پنجه و اهل کارزار بود همچنان که حضرت امير عليه السّلام خبر داده بود، صاحب فتوحات و پيروزيها بسياري است.
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ