فرزندان امام مجتبي در زندان مخوف كوفه با وضعي فجيع جان دادند











فرزندان امام مجتبي در زندان مخوف کوفه با وضعي فجيع جان دادند



بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

باري آنها را با بدترين صورت به زنداني مخوف در کوفه بردند که به شدت تاريک بود و شب و روز تشخيص داده نمي شد، تعداد آنها را بيست نفر از اولاد امام مجتبي عليه السلام ذکر کرده اند.

اينان که وقت نماز را تشخيص نمي دادند قرآن را پنج جزء کرده بودند و به نوبت در هر شبانه روز يک ختم قرآن قرائت مي کردند و هر گاه يک پنجم قرآن تمام مي شد يکي از نمازهاي پنجگانه را مي خواندند، شرايط زندان بسيار وحشتناک و غير انساني بود، آنها اجازه نداشتند حتي براي ادرار کردن بيرون روند، پس از مدتي بوي مدفوع و ادرار، فضاي سربسته و تاريک را فرا گرفت، در اثر آن فضا و غل و زنجير، پاهاي آنها عفوني شده ورم مي کرد و کم کم به بالا سرايت نموده آنها را يک يک مي کشت وقتي يکي از آنها مي مرد، جنازه او برنمي داشتند و در همان غل و زنجير مي ماند تا متعفن مي شد و مي پوسيد.

شخصي به نام اسحق بن عيسي گويد: روزي عبدالله محض از زندان براي پدرم پيغام داد که نزد من بيا، پدرم از منصور اجازه گرفت و به زندان عبدالله رفت، عبدالله گفت: تو را خواستم تا مقداري آب برايم بياوري، زيرا تشنگي بر من غلبه کرده است پدرم فرستاد از منزل سبوي آب يخي آوردند وقتي عبدالله سبو را بر دهان نهاد که بياشامد ابوالازهر زندانبان رسيد و چنان با لگد بر آن سبو زد که به دندان عبدالله خورد و دندانهاي پيشين او ريخت!!

روزي عبدالله بن حسن به علي بن حسن گفت: گرفتاري ما را مي بيني، از خدا نمي خواهي که ما از اين زندان و بلا نجات دهد؟

علي بن حسن مدتي سکوت کرد سپس گفت: اي عمو، براي ما در بهشت درجه اي است که به آن نمي رسيم جز با اين بلاها يا بيشتر از آن که منصور بر سر ما آورد، و منصور را در جهنم جايگاهي است که به آن نمي رسد جز با آنچه مي بيني از اين بلاها که بر ما آورد، اگر مي خواهي صبر کنيم بر اين سختيها به زودي راحت شويم زيرا مرگ ما نزديک شده است و اگر مي خواهي دعا کنيم براي رهائي خود ولي منصور به آن مرتبه جهنمي خود نخواهد رسيد، آنها گفتند: صبر مي کنيم، سه روز بيشتر نگذشت که در زندان جان دادند و راحت شدند، علي بن الحسن در حال سجده جان داد، عبدالله گمان کرد که به خواب رفته است گفت: فرزند برادرم را بيدار کنيد، چون او را حرکت دادند ديدند بيدار نمي شود.

و قبور ايشان همان زندان آنهاست که سقف را بر روي ايشان خراب کردند، مسعودي گويد:

در زمان ما که سال332 است قبور ايشان محل زيارت مردم است.[1] البته اين اندکي از جنايات اين خبيث است که اميرالمؤمنين عليه السلام در پيشگوئي خود او را به عنوان خونريزترين خلفاء بني عباس معرفي نمود.









  1. تتمة المنتهي، ص 128 به طور اختصار و برخي تغييرات جزئي.