تحقق پيشگوئي دوم حضرت در مورد ابن زبير
و اين حقيقتي بود که تاريخ گواه آن است، مسعودي مورخ مشهور گويد: ابن زبير به زهد و بي رغبتي به دنيا و عبادت تظاهر مي کرد، و در همان حال براي بدست آوردن حکومت حريص بود، او (براي اظهار زهد خويش به مردم) مي گفت: شکم من يک وجب است، مگر چقدر از دنيا در آن جا مي گيرد، من پناهنده خانه خدايم و به خداوند پناه برده ام.[1] .
حضرت در آن جمله کوتاه اشاره نمود که ابن زبير دينداري را چون دامي قرار مي دهد براي شکار کردن دنيا.