پيشگوئي اميرالمومنين در مورد حجاج و چگونگي مرگ او
بعد از شکست سپاه بصره و پيروزي حضرت امير عليه السّلام بر آنان، حضرت وارد بصره شد و به سخنراني پرداخت، عمار به حضرت عرض د کرد: يا اميرالمؤمنين مردم سخن از غنائم جنگ مي کنند و مي پندارند مال و اموال و اولاد دشمنان جزء غنائم جنگي است و بايد تقسيم شود، در اين ميان مردي از قبيله بکر بنام عباد بن قيس که زبان تندي هم داشت گفت: يا اميرالمؤمنين به خدا که درست تقسيم نکردي و با مردم به عدالت رفتار ننمودي. حضرت فرمود: واي بر تو چرا؟ گفت: چون شما اموال داخل لشکرگاه دشمن را تقسيم کردي ولي زنها و ساير اموال و اولاد آنها را رها کردي. حضرت (بي اعتنا به سخن او) فرمود: مجروحين خود را با روغن مداوا کنيد، عباد بن قيس (که از بي اعتنائي حضرت ناراحت شده بود) گفت: ما آمده ايم از او غنائم خود را مي خواهيم او حرفهاي بي ربط به ما تحويل مي دهد! حضرت فرمود: اگر تو دورغ مي گوئي خداوند تو را نمي راند تا آنکه جوان ثقيف بر تو دست يابد او مردي است که هيچ حرمتي براي خدا نماند مگر اينکه هتک کند. گفتند: آيا مي ميرد يا کشته مي شود؟ حضرت فرمود: در هم کوبنده جبارين او را در هم مي کوبد، به مرگي دردناک که دبر او به واسطه زيادي آنچه از او خارج مي شود آتش گيرد. سپس حضرت در مورد اينکه چرا به اسيران و اموال ديگر آنان و زن و فرزند آنان معترض نشد توضيح داد.[1] .
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ